وقتی همه کودکان ات در مسیر خدمت به دردمندان می‌سوزند.
جمعه‌شب،
پیکرهای ۹ فرزند خانم دکتر آلاءالنجار و دکتر حمدی النجار، دو پزشک فلسطینی را زمانی که در بیمارستان مَعوا خدمت به دردمندان و مجروحین بودند برای مادرشان آوردند .
۹فرزند از ۱۰ فرزند این خانواده مانند همه کودکان غزه، وقتی تنها در خانه بودند، مورد اصابت موشک ارتش جنایتکار رژیم صهیونیستی قرار گرفته و در حالی که آرزوهای کودکانه خود را زیر آوارها دفن کرده بودند، از این دنیا رفتند.
جمعه‌شب مادر این کودکان در #مجتمع_پزشکی_ناصر در #خان‌یونس زمانی که با خستگی، گرسنگی و تشنگی و دلی پر از غم و رنج عرق از پیشانی کودکان زخمی برمی‌داشت و خون‌های روی صورت آنها را پاک می‌کرد، نمی‌دانست که قرار است شاهد بدترین فصل زندگی خود باشد.
ساعت ۲۰ بود که پیکرهای سوخته تعدادی کودک که در حمله وحشیانه ارتش صهیونیستی به خانه‌ای در قیزان النجار در خان‌یونس زنده زنده در آتش جان داده بودند، به مجتمع پزشکی ناصر رسید، این صحنه مشابه صدها صحنه‌ای بود که کادر پزشکی غزه هر روز می‌بینند، اما یک چیز توجه دکتر آلاء را به خود جلب کرد؛ تکه‌پارچه‌ای که او به‌خوبی می‌شناخت و روی صورت یکی از کودکان انداخته شده بود.
این پزشک وظیفه‌شناس فلسطینی که مادر ده فرزند بود، با قدم‌های لرزان به پیکرهای سوخته‌شده کودکانی که وارد بخش اورژانس شده بودند نزدیک شد، پارچه را کنار زد و نفس‌نفس‌زنان فریاد کشید:
"این یحیی است، پسرم". او سپس به‌سمت سایر پیکرها دوید و سعی کرد چهره فرزندانش را که زیر بمباران کاملاً سوخته بودند تشخیص دهد و از آنجا بود که متوجه عمق فاجعه شد و فرزندان خود را که امید زندگی‌اش بودند، یکی پس از دیگری صدا زد: "راکان، رسلان، جبران، حوا، ریوان، سیدین، لقمان و سیدرا..."،
تصور چنین لحظه‌ای برای هر مادر که نه برای هر انسانی وحشتناک و غیر قابل تصور است، اما این صحنه‌های هولناک تبدیل به بخشی از زندگی پررنج همه مردم غزه شده است و در این میان پزشکان و پیراپزشکانی که به خودشان اجازه نمی‌دهند از پا بیفتند، بزرگترین رنج‌ها را متحمل می‌شوند.
دکتر حمدی النجار، پدر این کودکان با جراحات وخیم در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده است و نمی‌داند که چه‌بلایی بر سر فرزندانش آمده است، تنها دهمین فرزند آنها یعنی آدم به‌شکلی معجزه‌آسا توانسته است تاکنون زنده بماند که البته او هم بین مرگ و زندگی دست و پا می‌زند.
