دوازدهمین ایست قلبی
[ → رزمندگان ]
محمد نعنایی - آسیب قفسه سینه و قلب و کبد
اشاره
گروه پزشکی در دفاع مقدس، هنگام مراقبت و درمان مجروحان جنگ، متوجه حالات خاص روحی و معنوی آن ها می شد.
قهرمانانی که در فضای پر از درد و نا امیدی و مشاهده مرگ دوستان و احساس نزدیکی خود به مرگ، همچنان بدون استرس و در آرامش بودند.این موارد با توجه به واقعی و خالص بودن،می تواند نقطه شروعی جهت انتقال ارزش های معنوی باشد.
در مجموعه " ارزش های پزشکی و معنوی دفاع مقدس" هر بار به شرح یک مورد پرداخته و لینک مربوط به فضای مجازی جهت مشاهده ویدئو کلیپ مربوطه در اختیار قرار خواهد گرفت.
هر مورد همچون " نشانی" مسیری است که ما را به سمت خداوند متوجه می کند.
مورد 2 : دوازدهمین ایست قلبی
لینک ویدئو - بخش اول -->: دوازدهمین ایست قلبی توضیحات استاد دکتر هدایت الله الیاسی در نخستین مشاهدات
لینک ویدئو - بخش دوم -->: دوازدهمین ایست قلبی توضیحات استاد دکتر ایرج فاضل در مورد باز کردن قفسه سینه و ترمیم پارگی قلب
لینک ویدئو - بخش سوم -->: دوازدهمین ایست قلبی چشم باز کردن مجروح پس از یازدهمین احیای قلبی - ریوی در بیمارستان صحرایی
لینک ویدئو - بخش چهارم -->: دوازدهمین ایست قلبی عمل جراحی قلب باز پس از 38 سال و مشاهده محل آسیب زمان جنگ
لینک ویدئو - بخش پنجم -->: دوازدهمین ایست قلبی فعالیت کامل جسمی جانباز پس از جراحی آخر
در بهار سال 1362 عملیات والفجر یک، وارد ششمین روز خود شده بود و من مشغول جمع‌کردن دفترچه‌های فرم تحقیقات طب رزمی از اورژانس‌ها بودم. وقتی به بیمارستان صحرایی رسیدم متوجه شرح عمل جراحی عجیب یکی از مجروحین شدم. مجروح در ریکاوری بیمارستان صحرایی بود، ابتدا از کنارش رد شدم ولی بعد دوباره برگشتم و عکسی از او گرفتم.
مجروح در ساعت 9 صبح مورد اصابت ترکش خمپاره از ناحیه سینه و دست و پا قرار می‌گیرد. ساعت 9:30 به اورژانس خط لشکر حضرت رسول(ص) منتقل می‌شود و در آنجا مایعات و خون دریافت می‌کند. در برگه اعزام از اورژانس خط به بیمارستان صحرایی نوشته‌شده بود:
- ترکش به قسمت چپ قفسه سینه، شکم حاد و احتمال ضایعات مدیاستن و با احتمال کمتر تامپوناد قلبی.
در برگه شرح عمل جراحی مجروح اشاره به پارگی قلب و ترمیم آن شده بود. آن زمان بسیار کنجکاو شدم که آیا ممکن است مجروحی با این مقدار آسیب زنده بماند؟
