مقاومت
[ → رزمندگان ]
علی اکبر سلطانی - مصدوم شیمیایی عملیات خیبر اسفندماه 1362
اشاره
گروه پزشکی در دفاع مقدس، هنگام مراقبت و درمان مجروحان جنگ، متوجه حالات خاص روحی و معنوی آن ها می شد.
قهرمانانی که در فضای پر از درد و نا امیدی و مشاهده مرگ دوستان و احساس نزدیکی خود به مرگ، همچنان بدون استرس و در آرامش بودند.این موارد با توجه به واقعی و خالص بودن،می تواند نقطه شروعی جهت انتقال ارزش های معنوی باشد.
در مجموعه " ارزش های پزشکی و معنوی دفاع مقدس" هر بار به شرح یک مورد پرداخته و لینک مربوط به فضای مجازی جهت مشاهده ویدئو کلیپ مربوطه در اختیار قرار خواهد گرفت.
هر مورد همچون " نشانی" مسیری است که ما را به سمت خداوند متوجه می کند.
مورد 13: مقاومت
لینک ویدئو -->: مقاومت
آقای سلطانی اسفند ماه سال 1392 با تعدادی از بچه های روستای دِزَک در عملیات در خط مقدم جزیره مجنون مستقرمی شود و حادثه را چنین شرح می دهد:
پس از آن نبرد شدید، در منطقه و هنگام بازگشت، بمباران شیمیایی شدیم. بمب در فاصله سه متری ما افتاد. ما پنج نفر بودیم، اسلامپناه و رجبی شیرجه رفتند و مواد شیمیایی بعد از انفجار مثل شبنم روی ما پاشید. قادر به حرکت نبودم. بی‌حالی و ضعف عضلانی داشتم؛ روی زمین افتادم. حالت نیمه‌هوشیاری و بیهوشی داشتم.
یکدفعه چشمم را باز کردم گفتند: اینجا تهرانه، یکمرتبه دیگر چشمم را باز کردم گفتند: اینجا خارجه گفتم: چرا من را خارج آوردند؟
