یا الله
[ → رزمندگان ]
علیرضا براتی - خونریزی داخلی - بیمارستان صحرایی - دیماه 1365
اشاره
گروه پزشکی در دفاع مقدس، هنگام مراقبت و درمان مجروحان جنگ، متوجه حالات خاص روحی و معنوی آن ها می شد.
قهرمانانی که در فضای پر از درد و نا امیدی و مشاهده مرگ دوستان و احساس نزدیکی خود به مرگ، همچنان بدون استرس و در آرامش بودند.این موارد با توجه به واقعی و خالص بودن،می تواند نقطه شروعی جهت انتقال ارزش های معنوی باشد.
در مجموعه " ارزش های پزشکی و معنوی دفاع مقدس" هر بار به شرح یک مورد پرداخته و لینک مربوط به فضای مجازی جهت مشاهده ویدئو کلیپ مربوطه در اختیار قرار خواهد گرفت.
هر مورد همچون " نشانی" مسیری است که ما را به سمت خداوند متوجه می کند.
مورد 34 : یا الله
لینک ویدئو-->: یا الله
در تاریخ بیست و دوم دیماه 1365 در شرایطی که وارد چهارمین روز عملیات شده بودیم؛ تمام تختهای اورژانس بیمارستان صحرایی پر از مجروحان بدحال عملیات کربلای 5 بود. تعدادی از مجروحان را که نیاز به عمل فوری داشتند تفکیک کرده و به اتاق عمل فرستاده بودند. وقتی به راهروی اتاق عمل رفتم مجروحی را دیدم که چندین سِرُم همزمان میگرفت و از ورید گردن نیز با آنژیوکت قهوهای (شماره 14) که بیشترین قطر را دارد به سرعت به او خون میدادند. پرستاران کیسه خون را با دست میفشردند تا زودتر خالی شود و خون بعدی را وصل کنند و حتی با صدای بلند فریاد میکشیدند: - خون، خون!
تنها صدایی که از مجروح شنیده می شد ، گاهی بلند و گاهی به نجوا این عبارت بود:
یا الله!