
میلاد پیامبر آخرزمان ، تجلیگاه ابعاد کامل سلامت در وجود یک انسان
دین عالمانه و علم متدینانه به عنوان دو اصل تضمین کننده سلامت معنوی انسان [1] از مهمترین دستاوردهای پیامآور رحمت؛ رسول ختمی مرتبت برای بشر بوده است. با میلاد او و بعثت وجود نازنین پیامبر (ص) ارزشهای اخلاقی کامل شد[2] و انسان ظرفیت لازم را برای شناخت مسیر رستگاری بهدست آورد. بازگشت بشر در قرن بیستم به مفهوم بهزیستی معنوی زمینهساز توجه روزافزون به آموزههای اسلامی در عصر ما شده است، زیرا دین اسلام، آیینی مبتنی بر ابعاد چهارگانه سلامت و تکیه خاص بر مفهوم جماعت و وحدت است.[3]
ابتکار جمهوری اسلامی ایران در جمع دو روایت تاریخی شیعه و سنی از میلاد پیامبر اکرم (ص) در سال 1360 زمینهساز رفع اختلافات تاریخی روایی میان مسلمانان جهان در هفته وحدت شد. اکنون که 42 سال از نخستین هفته وحدت (12 ربیع لاول تا 17 ربیع الاول 1360 هجری شمسی) میگذرد علاوه بر برجستهتر شدن اهمیت همگرایی مسلمانان در جهان معاصر، لزوم توجه به شخصیت پیامبر اسلام به عنوان بهترین الگوی رفتاری برای مردم جهان بیش از پیش محسوس شده است. تعریف امروزین سلامت که علاوه بر تندرستی شامل ابعاد روانی اجتماعی سلامت میشود، بی تردید اهمیت داشتن الگویی از تعادل را میان بهزیستی معنوی و تلاش برای توسعه دانش در این جهان برجستهتر ساخته است.
شخصیت پیامبر اسلام به عنوان پیامآور رحمت الهی از یکسو و مروّج علم و دانش بشری از سوی دیگر [4] بدون مرزبندیهای جنسیتی و نژادیِ ساخته ذهن بشر بهترین مصداق این الگوی انسانی برای دنیای معاصر است.[5] ازین رو میلاد او نه تنها فرصتی برای همافزایی بین پیروان آیین جاودانه اوست بلکه زمانی مناسب برای آشنایی بیشتر با ابعاد اخلاقی شخصیت پیامبر رحمت (ص) به عنوان الگویی برای همه انسانهاست.