اثر متقابل محرومیت از خواب و ورزش بر پاسخ مراکز سیری در هیپوتالاموس
وحید کاظمی زاده*
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده:
زمینه و هدف: انسان مدرن امروزی در حال تجربه دو روند موازی، کاهش میانگین مدت خواب و افزایش نمایه توده بدنی است. خواب به عنوان یک فرآینده مهم در اغلب عملکردهای بدن نقش مهم و اساسی دارد. پژوهشهای انسانی و حیوانی پیشنهاد میدهند که مدت کوتاه خواب یک عامل خطر جدید برای افزایش وزن و چاقی میباشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر متقابل محرومیت از خواب و ورزش بر پاسخ میانجیهای عصبی و هورمونی مراکز سیری در هیپوتالاموس میباشد.
روش: جستجوی پیشینه پژوهش با استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی پژوهشی از جمله اسکوپوس (Scopus)، پاب مد (PubMed)، وب آف ساینس
(Web of Science)، گوگل اسکولار (Google Scholar) و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) با کلیدواژههای کمبود خواب، محرومیت از خواب، خواب کوتاه، بی‌خوابی، چاقی، افزایش وزن، شاخص توده بدن، ورزش و فعالیت بدنی انجام شد.
یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل بررسی پژوهشها از این نظریه که خواب ناکافی و فعالیت ورزشی منجر به اختلال هورمونهای داخلی، تعادل انرژی و افزایش وزن میشود، حمایت میکند و میتواند افزایش وزن را پیش‌بینی کند.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد که باید به افراد شرکت‌کننده در تمرینات ورزشی ویژه کاهش وزن در خصوص افزایش گرسنگی ناشتایی اطلاع‌رسانی بیشتری انجام شود تا حداقل در وعده صبحانه غذاهای کم کالریتر مصرف کنند. همچنین با توجه به اثر یک جلسه ورزش بر افزایش سیرکنندگی یک وعده غذا پیشنهاد میشود که مصرف صبحانه تا حد امکان به بعد از پایان هر جلسه ورزش موکول شود.
واژه‌های کلیدی: بی‌خوابی، پپتید-1 شبه گلوکاگون، پپتیدYY، چاقی، گرلین، لپتین، ورزش، محرومیت از خواب
برای دریافت مقاله به تارنمای نشریه فرهنگ و ارتقاء سلامت مراجعه فرمایید.
