«فروم هنر و سلامت» با حضور ۶۰ نفر از اصحاب هنر، سلامت و رسانه

«فروم هنر و سلامت» با حضور حدود ۶۰ نفر از متخصصان و فعالان حوزه‌های هنر، سلامت و رسانه، با حمایت فرهنگستان علوم پزشکی (گروه ارتقای سلامت) و با همکاری انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت و مرکز پژوهش‌های دانشجویی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، ذیل دهمین کنگره ملی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت برگزار شد.
در این رویداد، شرکت‌کنندگان به بررسی شیوه‌های تلفیق هنر و سلامت پرداختند و در نهایت، مجموع پیشنهادها در ۶ مضمون اصلی و ۱۸ مضمون فرعی استخراج و دسته‌بندی شد.
مضمون ۱: حکمرانی، سیاستگذاری و ساختاردهی
۱–۱. تشکیل ساختارهای رسمی:
ایجاد کارگروه ملی هنر و سلامت؛ تشکیل کارگروه بین‌رشته‌ای با حضور نمایندگان وزارت بهداشت، وزارت علوم، هنرمندان، کارآفرینان سلامت، متخصصان فناوری و AI، اپیدمیولوژیست‌ها، روان‌شناسان، اساتید ارتقای سلامت و پزشکان؛ تعریف نقش «تسهیل‌گر هنر و سلامت»؛ بررسی جایگاه هنر در دانشگاه‌های علوم پزشکی از نیازسنجی تا پایداری تعاملات.
۱–۲. ایجاد کارگروه‌ها و آزمایشگاه‌های بین‌رشته‌ای هنر و سلامت در دانشگاه‌ها:
با مدیریت گروه ارتقای سلامت و مشارکت اساتید، دانشجویان، متخصصان رسانه و فناوری و هنرمندان برای اجرای پروژه‌هایی مانند کمپین‌ها، روایتگری دیجیتال، نقاشی دیواری و نمایش‌های تعاملی.
۱–۳. سیاست‌های الزام‌آور و مشوق:
درج هنر و سلامت در اولویت‌های پژوهشی، الزام دانشگاه‌ها به حداقل دو پروژه تلفیقی در سال، تخصیص بودجه مشخص، هم‌افزایی با نهادهای شهری و ملی، و ادغام پروژه‌ها در پایان‌نامه‌ها، المپیادها و رویدادهای ایده‌پردازی.
مضمون ۲: آموزش و توانمندسازی بین‌رشته‌ای
۲–۱. دانشگاه و کوریکولوم:
تعریف دو واحد اختیاری هنر و سلامت، گنجاندن هنر در آموزش سلامت، پایان‌نامه مشترک هنر-سلامت، و افزودن مفهوم «هنر اجتماع‌محور» در برنامه‌های درسی.
۲–۲. آموزش بین‌بخشی:
آموزش ضمن خدمت برای معلمان، تربیت سفیران سلامت هنر، آموزش مهارت‌های ترجمان دانش با هنر و توانمندسازی جهادگران و داوطلبان برای اجرای کمپین‌های هنری.
۲–۳. ارتقای مهارت‌های اخلاقی و ارتباطی:
افزایش حساسیت اخلاقی، بهبود همدلی و کاهش خطاهای اخلاقی در حوزه درمان از طریق هنر.
مضمون ۳: هنر اجتماع‌محور و مشارکت مردمی
۳–۱. جلب مشارکت مردم:
استفاده از ظرفیت مساجد، سراهای محله و انجمن‌ها؛ مشارکت مردم در خلق آثار؛ تمرکز بر گروه‌های آسیب‌پذیر؛ پرداختن به دغدغه‌های جامعه مانند اعتیاد، سلامت روان و مصرف الکل.
۳–۲. پروژه‌های شهری و محلی:
نمایش خیابانی در مدارس و پارک‌ها، نقاشی دیواری بیمارستان‌ها و روایتگری دیجیتال.
۳–۳. شبکه‌سازی بین‌بخشی:
پیوند وزارت بهداشت، شهرداری، وزارت علوم و فرهنگستان هنر؛ استفاده از شبکه داوطلبان؛ تعریف کاراکترهای فرهنگی جدید.
مضمون ۴: زیرساخت، منابع و پایداری
۴–۱. راهکارهای کم‌هزینه و پربازده:
استفاده از ظرفیت پایان‌نامه‌ها، دانشجویان هنر و سلامت، متخصصان AI، پلتفرم‌های رایگان، شبکه‌های اجتماعی، حمایت شهرداری، المپیاد هنر و سلامت و تفاهم‌نامه‌های دانشگاهی.
۴–۲. مدیریت، ارزشیابی و پایش:
کارگاه‌های مدیریت پروژه سلامت‌محور، تولید راه‌حل‌های قابل تکثیر، ارزشیابی کمی و کیفی و مستندسازی علمی.
۴–۳. تیم‌سازی و جذب نیرو:
فراخوان دانشگاهی، مسابقات ایده‌پردازی، استفاده از منتورها و ایجاد انجمن هنر و سلامت.
مضمون ۵: تولید محتوا، رسانه و فناوری
۵–۱. تولید محتوای استاندارد سلامت:
تئاتر و فیلم مبتنی بر مدل‌های سلامت، روایتگری مبتنی بر شواهد، پیام‌های ساده و قابل‌فهم.
۵–۲. رسانه‌های جمعی:
همکاری با صداوسیما، استفاده از زبان غیرمستقیم برای موضوعات حساس، به‌کارگیری اخبار محلی و ارزشیابی آثار هنری.
۵–۳. فناوری، هوش مصنوعی و محتوای دیجیتال:
تولید موشن‌گرافی با AI، استفاده از QR code، کمپین‌های دیجیتال، پادکست‌های ادبی–موسیقایی.
مضمون ۶: نقش هنر در ارتقای سلامت و تغییر رفتار
۶–۱. هنر برای افزایش آگاهی و تغییر رفتار:
تمرکز بر پیشگیری، جذب گروه‌های هنری، استفاده از فیلم، تئاتر، پادکست و پوستر برای سواد سلامت.
۶–۲. هنر به‌مثابه درمان (Art Therapy):
موسیقی‌درمانی، تئاتردرمانی، نقاشی‌درمانی، کاهش استرس، کمک به بیماران و برنامه‌های ترک سیگار.
۶–۳. دیزاین و طراحی تجربه سلامت:
تفکر طراحی مشارکتی، تجهیزات سلامت کودک، کیفیت چندحسی فضاها، دیزاین به‌عنوان مراقبه و نوآوری، مراقبت و همدلی به‌عنوان اصول کلیدی.
۶–۴. جشنواره‌های سلامت و هنر:
فراخوان آثار هنری، کمیته ارزیابی مشترک، کارگاه‌های فیلم‌سازی، سمپوزیوم‌های آموزشی، فراخوان‌های دانشجویی و حمایت مالی از ایده‌ها.