[ → کمیته سلامت و دفاع مقدس ]

[ →  رزمندگان    ]

امیر حسین استکی- بیمارستان صحرایی امام علی(ع)-سال 1365

اشاره

گروه پزشکی در دفاع مقدس، هنگام مراقبت و درمان مجروحان جنگ، متوجه حالات خاص روحی و معنوی آن ها می شد. (این مورد به شرح حال یکی از همکلاسی های پزشک در خط مقدم جبهه می پردازیم).

قهرمانانی که در فضای پر از درد و نا امیدی و مشاهده مرگ دوستان و احساس نزدیکی خود به مرگ، همچنان بدون استرس و در آرامش بودند.این موارد با توجه به واقعی و خالص بودن،می تواند نقطه شروعی جهت انتقال ارزش های معنوی باشد.

در مجموعه " ارزش های پزشکی و معنوی دفاع مقدس" هر بار به شرح یک مورد پرداخته و لینک مربوط به فضای مجازی جهت مشاهده ویدئو کلیپ مربوطه در اختیار قرار خواهد گرفت.

هر مورد همچون  " نشانی"  مسیری است که ما را به سمت خداوند متوجه می کند.

مورد 37 : شکر خدا

 لینک ویدئو-->: شُکر

در عملیات کربلای 5   به دلیل وسعت ضایعات، هر مجروح چند ساعت وقت اتاق عمل را به خود اختصاص می‌داد؛ بنابراین فضای اورژانس و حتی راهروی اتاق عمل پر از مجروحانی بود که در صف انتظار عمل جراحی فوری بودند.
من مسئول اورژانس شیمیایی مجاور بیمارستان بودم و چون وضعیت آنجا آرام بود سری به اتاق عمل زدم که نوجوانی به نام امیر‌حسین اِستکی توجهم را جلب کرد.
ضایعاتش بسیار شدید و شانس زنده ماندنش کم بود. . .