اهداف استراتژیک(راهبردی)

۱- بررسی راههای کنترل، حذف، ریشه‌کنی بیماریهای واگیر بومی و شایع.

۲- کمک به پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر مهم اعم از پیشگیری اولیه و پیشگیری ثانویه.

۳- کمک به ایجاد نظام مراقبت جامع کشوری برای مجموعه‌ای از بیماریهای واگیر و غیرواگیر.

۴- توسعه برنامه مبارزه با بیماریهای نوپدید و بازپدید.

۵- تقویت همکاری درون بخشی و بین بخشی.

۶- جلب مشارکت جامعه در پیشگیری از بیماریهای واگیر و غیر واگیر.

۷- توسعه برنامه‌های ارتقاء سلامت و توانمندسازی جامعه.

۸- همکاری در جهت ایجاد نظام ارائه مراقبت‌های اولیه سلامت (PHC) در شهرها.

۹- ارائه مناسب‌ترین نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی برای کلان شهرها.

۱۰- توسعه پژوهش‌های کاربردی در جهت حل مشکل بهداشتی کشور.

۱۱- توانمندسازی در جهت استفاده از شواهد برای سیاستگذاری در زمینه سلامت.
راهکارهای اهداف راهبردی:

۱- بررسی راهکارهای کنترل، حذف، و ریشه کنی بیماریهای واگیر بومی و شایع.

۱-۱- همکاری فنی در جهت تقویت ایمن سازی و نظام مراقبت سرخک در جهت حذف و ریشه کنی سرخک

۱-۲- همکاری فنی در جهت حذف سندرم سرخجه مادرزادی از طریق توسعه واکسیناسیون IMR و تقویت نظام مراقبت سندرم سرحجه مادرزادی

۱-۳- همکاری فنی در جهت حذف مالاریا در استانهای جنوب شرقی کشور.

۱-۴- همکاری فنی برای کنترل بیماریهای قابل انتقال از حیوانات به انسان (لیشمانیوز و بروسلوز و تب خونریزی دهنده کریمه کنگو) از طریق تقویت همکاری با سازمان دامپزشکی کشور.

۲- کمک به پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر مهم اعم از پیشگیری اولیه و پیشگیری ثانویه.

۱-۲- همکاری فنی برای توسعه برنامه پیشگیری از عوامل خطر شامل مبارزه با استعمال دخانیات، ترویج فعالیت بدنی منظم، و ترویج تغذیه و غذای سالم.

۲-۲- تقویت هماهنگی و همکاری بین بخشی (وزرات بهداشت، وزارت بازرگانی، وزارت صنایع، وزرات جهاد کشاورزی، وزرات آموزش و پرورش).

۳-۲- توسعه آموزش و اطلاع رسانی درباره بیماری‌های غیرواگیر مهم و عوامل خطر مربوطه از طریق رسانه‌های گروهی به ویژه صداو سیما.

۳- کمک به ایجاد نظام مراقبت جامع کشوری برای مجموعه ای از بیماری‌های واگیر و غیرواگیر.

۱-۳- بنا نهادن نظام جامع مراقبت از بیماری‌های واگیر براساس نظام فعلی مراقبت از فلج اطفال، مالاریا و وبا.

۲-۳- تلفیق برنامه مراقبت از بیماری‌های واگیر با برنامه مراقبت از بیماری‌های غیرواگیر و ایجاد یک نظام جامع مراقبت کشوری.

۴- توسعه برنامه مبارزه با بیماری‌های نوپدید و بازپدید از طریق:

۱-۴- ترویج برنامه آموزش و اطلاع رسانی در زمینه ایدز و هپاتیت‌ها.

۲-۴- جلب مشارکت و همکاری وزارت جهاد کشاورزی خصوصا" سازمان دامپزشکی کشور با وزارت بهداشت.

۵- تقویت همکاری درون و برون بخشی.

۱-۵- کمک به ایجاد هماهنگی و همکاری در داخل وزارت بهداشت.

۲-۵- کمک به ایجاد هماهنگی و همکاری بین وزارت بهداشت و سایر بخش‌های توسعه مرتبط با سلامت.

۶- جلب مشارکت جامعه در پیشگیری از بیماری‌های واگیر و غیرواگیر از طریق:

۱-۶- اصلاح و تقویت نقش صدا و سیما در آموزش و اطلاع رسانی.

۲-۶- ارتباط با انجمن‌های علمی و حرفه ای مرتبط با بیماریهای واگیر و غیرواگیر.

۷- توسعه برنامه‌های ارتقاء سلامت و توانمند ساز جامعه از طریق:

۱-۷- ترویج برنامه‌های آموزشی و اطلاع رسانی درباره پیشگیری از بیماری‌های واگیر و غیرواگیر.

۲-۷- کمک فنی در جهت وضع قوانین مناسب برای پیشگیری از بیماری‌ها.

۳-۷- کمک به ایجاد محیط مناسب برای پیشگیری از عوامل خطر بیماری و ایجاد تغییر در شیوه‌های زندگی مردم.

۸- همکاری در جهت ایجاد نظام ارائه مراقبت‌های اولیه سلامت(phc) در شهرها.

۱-۸- بررسی کارآیی پروژه‌های مختلف در دست اجراء درباره چگونگی نظام ارائه خدمات شهری.

۲-۸- ایجاد تفاهم و همکاری بین مجریان پروژه‌های مذکور و مسئولین مربوطه در وزارت بهداشت.

۳-۸- انتخاب مناسب‌ترین پروژه و پایلوت کردن و تعمیم آن پس از موفقیت طرح آزمایشی.

۹- ارائه مناسب‌ترین نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی در کلان شهرها.

۱-۹- تدوین نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی کلان شهرها هماهنگ با نظام ارائه خدمات شهری.

۱۰- توسعه پژوهش‌های کاربردی در جهت حل مشکلات بهداشتی کشور.

۱-۱۰- کمک فنی در راستای انجام پژوهش‌هایی که در جهت پاسخ به مشکلات بهداشتی کشور برنامه ریزی و اجرا می‌شوند.

۱۱- توانمند سازی در جهت استفاده از شواهد برای سیاست گذاری در زمینه سلامت:

۱-۱۱- کمک فنی و ظرفیت سازی به منظور تقویت همکاری بین پژوهشگران و سیاستگذاران.

۲-۱۱- کمک فنی و ظرفیت سازی برای سیاستگذاری براساس شواهد.